PO PRZEANALIZOWANIU INFORMACJI NA TEMAT POLSKICH FESTIWALI MUZYCZNYCH, KTÓRE OPUBLIKOWALIŚMY W RAPORCIE "100 FESTIWALI MUZYCZNYCH W POLSCE", ZGROMADZILIŚMY DANE DOTYCZĄCE FESTIWALI ZAGRANICZNYCH, ODBYWAJĄCYCH SIĘ NA CAŁYM ŚWIECIE, SKUPIAJĄC SIĘ NA TYCH, KTÓRE CIESZĄ SIĘ NAJWIĘKSZĄ POPULARNOŚCIĄ. CELEM BYŁO UCHWYCENIE ŚWIATOWYCH TRENDÓW I INNOWACJI BIZNESOWYCH NA RYNKU FESTIWALOWYM, A TAKŻE PORÓWNANIE ICH Z IMPREZAMI MUZYCZNYMI ODBYWAJĄCYMI SIĘ W POLSCE.
Biznesowe spojrzenie sprawia, że festiwale - a być może cała branża muzyczna - tracą swój niejako "wyjątkowy" status, wiążący się z popularnością, zainteresowaniem mediów czy współpracą z rozpoznawalnymi artystami. Oderwanie się od "magii branży muzycznej" (która przyciąga i nas, w końcu specjalizujemy się w tym zakresie), pozwala na szersze spojrzenie, festiwalu jako biznesu funkcjonującego w pewnym, nie tylko branżowym, otoczeniu, a także podobnego do innego rodzaju działalności w branży rozrywkowej. Odczarowywanie branży muzycznej, czerpanie najlepszych pomysłów z biznesowych z mniej lub bardziej pokrewnych rynków, to generalny trend rozwoju festiwali.
Festiwal jest usługą, polegającą przede wszystkim na umożliwieniu nabywcy biletu uczestnictwa w wydarzeniach artystycznych i rozrywkowych. Branża rozrywkowa obejmuje nie tylko muzykę i imprezy z nią związane, ale także film i telewizję, sport, czy turystykę. Zagraniczne festiwale muzyczne wydają się w szczególności nawiązywać do ostatniego z wymienionych segmentów - turystyki. Wniosek o tym, że festiwal muzyczny należy postrzegać jako usługę turystyczną płynie też z analizy przepisów, które w niektórych przypadkach wymagają traktowania festiwali jako imprez turystycznych. Taką też przyjęliśmy kategoryzację, przy czym odnosi się ona przede wszystkim do usług dodatkowych, mogących stanowić dodatkowe źródło przychodu, nie zaś do usługi głównej, którą w dalszym ciągu jest uczestnictwo w wydarzeniu muzycznym.
Pole biwakowe to najprostsza forma zakwaterowania, co nie znaczy że jedyna i spełniająca oczekiwania wszystkich uczestników festiwalu. Zmęczenie związane z przebywaniem w tłumie, w dużym hałasie i przy zróżnicowanych warunkach pogodowych, zachęca do poszukiwania nieco bardziej komfortowych form wypoczynku, niż niewielki namiot turystyczny. Dlatego festiwale intensywnie rozwijają się w kierunku oferowania oraz pośrednictwa w oferowaniu zróżnicowanych form tymczasowego zakwaterowania. Oprócz pola biwakowego, w tym części przeznaczonej dla przyczep campingowych, z dostępem do energii elektrycznej, organizatorzy festiwali udostępniają zakwaterowanie m.in. w namiotach wieloosobowych z łóżkami polowymi, kontenerach mieszkalnych, czy tymczasowych i stałych domkach letnich. Trendem jest też organizowanie glampingu, a więc campingu w wersji premium. Zakwaterowanie w atrakcyjnej, gustownie urządzonej lokalizacji, z szeregiem usług i atrakcji dodatkowych to często element oferty biletów vip. Trend ten jest widoczny także na dużych festiwalach w Polsce, wspomnieć tu można sleephuts (domki letnie tymczasowe) na Opener Festiwal, czy nawet ToiCamp na Poll'and'Roll.
Nie wszystkie festiwale zajmują się organizacją miejsc zakwaterowania uczestników, a potrzeba ta jest rozwiązywana na zasadzie pośrednictwa lub zlecenia. Pośrednictwo wiąże się przede wszystkim z informowaniem lub udostępnianiem ofert dostępnych miejsc noclegowych, polecanych przez organizatora jako dogodne lub współpracujące z festiwalem. W modelu pośrednictwa działa m.in. Primavera Sound. Organizację zakwaterowania można też zlecić, klasycznie, np. w formie współpracy z operatorem tymczasowego campingu, lub też firmom i organizacjom działającym na miejscu festiwalu, w szczególności obecnym na nim partnerom i sprzedawcom, którzy budują swoje stoiska, a czasami nawet strefy, czy też "wioski" festiwalowe. Takie miejsca, często poza strefą usługową czy rozrywkową (dodatkowe sceny muzyczne), w ramach wynagrodzenia za swój wkład, otrzymują nieco więcej terenu, umożliwiającego również organizację zakwaterowania. Zawierane umowy w tym przedmiocie zobowiązują je jednak do zapewnienia odpowiedniego poziomu świadczeń, w tym dostępnych dla wszystkich festiwalowiczów (np. utrzymywania zaplecza sanitarnego lub punktu medycznego), czy też przygotowania dekoracji. Innowacyjne rozwiązania w tym zakresie można znaleźć na festiwalach takich jak Glastonbury czy Burning Man.
Szczególna forma zakwaterowania jest często elementem pakietów usług (zwłaszcza pakietów premium w różnych wariantach), obejmujących także karnet, transport na miejsce festiwalu, a także dodatkowe usługi. Łączenie usług festiwalowych i turystycznych w pakiety jest również widoczną tendencją na rynku festiwalowym. Szeroką ofertę tego typu można znaleźć m.in. na stronie festiwalu Tomorrowland.
Zagadnienie dotyczące usług przewozu wymaga uwzględnienia cech charakterystycznych danego festiwalu, w szczególności dotyczących jego lokalizacji, jej skomunikowania, liczby uczestników, grupy docelowej. Trendem generalnym, widocznym na wielu festiwalach zagranicznych i związanych z prowadzoną przez nie polityką na rzecz ochrony środowiska (o czym więcej poniżej), zachęca do przybycia na festiwal środkami komunikacji zbiorowej.
Przykłady współpracy z przewoźnikami nie są rzadkością, nawet na polskim rynku festiwalowym. Można tu wymienić zarówno np. pociągi festiwalowe, zarówno na wielkim festiwalu na Pol'and'Rock, jak i znacznie mniej licznych, ale położonych w trudniej dostępnych miejscach festiwali (m.in. Pannonica Folk Festival, Ethno Festiwal Czeremcha). Należy traktować je przede wszystkim w kategoriach udogodnień dla uczestników festiwalu.
Nieco czym innym jest sytuacja, gdy festiwal pośredniczy w kierowaniu klientów lub zawieraniu umów przewozu, otrzymując z tego tytułu część przychodu. Usługi w zakresie organizacji przejazdu na festiwal są oferowane już nie tylko w ramach pakietów vip. Festiwale zachęcają do przyjazdu środkami komunikacji zbiorowej, stąd też niektóre z nich uczestniczą także w jej organizacji, co szczególności widoczne jest w przewozach autobusowych (m.in. Tomorrowland, Wacken Open Air, Isle of Wight Festival, Burning Man).
Obszar wynajmu pojazdów jest mało zagospodarowany przez festiwale, pomimo potrzeby przemieszczania się po często znacznym obszarze, na którym organizowane są największe z nich. Podczas Sziget Festival organizowany jest punkt serwisowy rowerów, a uczestnicy są zachęcani do poruszania się w ten sposób. Rower jest też ważnym elementem festiwalu Burning Man. Nieco inne rozwiązanie stosuje festiwal Lollapalooza w Chicago, oferując w ramach biletów vip przewozy wózkiem golfowym między najważniejszymi obiektami imprezy.
W niektórych przypadkach organizatorzy festiwali wynajmują uczestnikom sprzęt turystyczny i sportowy. Przykładowo, Wacken Open Air oferuje m.in. możliwość wynajmu generatorów energetycznych, a nawet przenośnych toalet do "prywatnego" użytku.
Sprzedaż towarów jest zasadniczo innym rodzajem działalności, niż świadczenie usług. Wymaga innych sposobów działania, posiadania i utrzymywania informatycznej infrastruktury sklepu, zamówień towarów, konfekcjonowania, wysyłki itd. Obrót towarami związanymi z festiwalem zazwyczaj nie wiąże się z przychodami porównywalnymi do sprzedaży biletów, dlatego też traktowany jest przez organizatorów jako działalność dodatkowa, na której nie koncentrują pełnej uwagi. Są to prawdopodobne przyczyny dlaczego internetowe sklepy festiwalowe oferujące najbardziej zróżnicowaną ofertę produktową, w najbardziej atrakcyjnej wizualnie formie, to te zewnętrzne, które działają na zlecenie organizatora. Innymi słowy, okazuje się, że sprzedaż merczu festiwalowego przez organizatora samodzielnie, jest mniej efektywna niż udzielenie licencji (wyłącznej lub niewyłącznej) przedsiębiorcom działającym na rynku tego typu produktów.
Poza odzieżą sygnowaną marką festiwalu, która w dalszym ciągu, niezmiennie, jest produktem najczęściej oferowanym w sprzedaży, popularność zyskują wielokrotne naczynia i butelki na wodę i inne napoje. Wiąże się to z trendami środowiskowymi, ograniczaniem ilości zużywanego plastiku. Festiwal Glastonbury zakazuje używania plastikowych kubków jednorazowego użytku przez obecnych na nim dostawców gastronomicznych. Zamiast tego organizator wydaje kubki blaszane za kaucją 5 funtów, które można bezpłatnie wymienić na czyste na każdym stoisku. Część uczestników oczywiście zatrzymuje je - przypadkiem, lub jako festiwalową pamiątkę - dzięki czemu organizator de facto zapewnia sobie wpływ z ich sprzedaży (choć zapewne jest on nieznaczny). W inicjatywy środowiskowe wpisuje się też oferowanie w sprzedaży internetowej jak i stacjonarnej (podczas festiwalu) produktów vintage, najczęściej niesprzedanych partii odzieży przygotowanej na poprzednie edycje festiwalu.
Zastanawiająca, zwłaszcza w przypadku festiwali typu open air, z polem namiotowym, jest niska obecność produktów turystycznych i biwakowych w ofercie festiwalowego merczu. Na kilkudniowych festiwalach plenerowych uczestnicy muszą zmagać się z różnymi warunkami pogodowymi, problemami z brakującym, zapomnianym lub uszkodzonym sprzętem, do nich dostosowanych. Odpowiedzią na te potrzeby nie jest pięć rodzajów festiwalowych koszulek, ale parasole, płaszcze przeciwdeszczowe, materace i maty, namioty, okulary przeciwsłoneczne itp. Współprace festiwali z dostawcami produktów z tego segmentu wciąż jednak są rzadkością.
Jedną z metod rozwojowych festiwalu jest ekspansja jego marki na inne imprezy - tego samego organizatora lub podmiotów z nim współpracujących. Innymi słowy, organizator popularnego festiwalu wykorzystuje jego rozpoznawalność do zachęcenia publiczności do przyjścia na kolejne wydarzenie. Wydarzenia te promowane są często promuje je z wykorzystaniem odniesień do samego festiwalu, często obejmują występy artystów podobnego gatunku, a także atmosferę zbliżoną do festiwalowej, jednakże w mniejszej skali. Wydarzenia dodatkowe często przybierają formę imprez przedfestiwalowych ("beforów") czy pofestiwalowych ("afterów"), zwłaszcza, gdy organizowane są przez sam podmiot, który organizuje sam festiwal. To popularna forma, pozwalająca na organizowanie wydarzeń związanych z festiwalem wielokrotnie w ciągu roku. Nieco innym przypadkiem jest sytuacja odpłatnej dzierżawy marki festiwalowej osobie trzeciej, w celu organizacji przez nią "swoich" imprez.
W końcu nie należy zapominać o festiwalach odbywających się pod jedną marką w wielu miastach, państwach a nawet na różnych kontynentach (m.in. Lollapalooza, PRIMAVERA SOUND, Rock in Rio). Przenoszenie formatu do odległych miejsc, różnych kulturowo, w których rozpoznawalność festiwalu jest często mniejsza, nie w każdym przypadku kończy się powodzeniem. Także o polskiej próbie przeniesienia marki festiwalu Woodstock (obecnie Pol'and'Rock) na Ukrainę nie można obecnie mówić jako o udanej, zwłaszcza mając na uwadze, że nie gromadził dużej publiczności, a ostatnie edycje Woodstock Ukraina zostały odwołane.
Interesującym trendem jest daleko idąca współpraca festiwali z organizacjami pozarządowymi, w szczególności działającymi na rzecz ekologii lub w związku z innymi ważnymi społecznie celami. Jak to w biznesie, koszty inwestycji w taką współpracę muszą się zwrócić, choć nie koniecznie w bezpośredni sposób. Nastąpić to może przynajmniej na kilka sposobów:
poprzez kształtowanie dobrego wizerunku i atmosfery festiwalu. Duże festiwale posłują się politykami związanymi z otwartością, tolerancją, czy bezpieczeństwem. Tworzony w ten sposób inkluzywny charakter imprezy ma zachęcać uczestników pochodzących ze zróżnicowanych grup społecznych.
poprzez kształtowanie pozytywnych doświadczeń festiwalowych uczestników. Postrzeganie uczestnictwa w festiwalu z perspektywy doświadczenia uczestnika nawiązuje do metod user experience, służy poczuciu uczestnictwa w czymś wyjątkowym, dobrej zabawy, ale także działania w dobrych celach. Z punktu widzenia organizatora zachęcającego festiwalowiczów do ponownego uczestnictwa w kolejnej edycji istotny jest sposób, w jaki festiwal zostanie zapamiętany. Nie koniecznie korzystnym obrazem jest "srogi melanż", związany z przyjmowaniem dużej ilości używek. Włączenie elementu środowiskowego czy społecznego do imprezy festiwalowej pozwala zapamiętać ją nie tylko jako rozrywkę, ale przy okazji uczestnictwa w czymś pożytecznym, szczytnym czy szlachetnym. Tworzy to dobry wizerunek festiwalu i zachęca do powrotu. W innych przypadkach zaś może stanowić osobiste usprawiedliwienie uczestnictwa w festiwalu (generującym zanieczyszczenia) dla osób przywiązujących znaczną wagę do kwestii związanych z ochroną środowiska.
poprzez redukcję szkód powstałych w wyniku festiwalu i kształtowanie dobrego sąsiedztwa. Pojawienie się dużej ilości osób w zazwyczaj spokojnym miejscu nie zawsze spotyka się z entuzjazmem jego mieszkańców. Co więcej, organizator festiwalu zazwyczaj musi posprzątać teren festiwalowy, a także naprawić lub rekompensować szkody wyrządzone przez uczestników w okolicy. Kształtowanie odpowiednich postaw uczestników festiwalu w tym zakresie służy ograniczeniu kosztów z tym związanych.
poprzez dostęp do wolontariuszy - osób, które za niewielkim wynagrodzeniem są skłonne wykonywać niezbędne czynności i prace związane z organizacją festiwalu.
Pozyskanie klienta - także uczestnika festiwalu - wymaga poniesienia nakładów, a budżety promocyjne imprez muzycznych znaczne. Organizatorzy festiwali słusznie oczekują, że skoro ponieśli koszty związane z pozyskaniem dużej ilości klientów, osoby i podmioty, które na tym skorzystają, przynajmniej podzielą się uzyskaną korzyścią. Innymi słowy, uczestnicy to klienci "należący" do organizatora, którzy przyjechali w ze względu na festiwal i gdyby nie on, zapewne nigdy nie pojawiliby się w danym miejscu. Dlatego też organizatorzy zazwyczaj oczekują udziału w zyskach pochodzących ze zwiększonej sprzedaży produktów lub usług pozyskanych przez siebie klientom. Z oczywistych przyczyn organizator festiwalu nie jest w stanie świadczyć wszelkiego rodzaju usług w każdym momencie, w którym się pojawiają, dlatego też w wielu przypadkach korzysta z innych podmiotów. Za rozwiązanie służą tu omówione w formy pośrednictwa i licencjonowania usług dodatkowych, które omówione zostały w niniejszym artykule.
Każda sprawa wymaga indywidualnej oceny prawnika. Artykuły publikowane na blogu mają charakter informacyjny, a ich treści nie należy traktować jako porady prawnej, lub świadczenia usług prawnych w jakikolwiek inny sposób. Kancelaria nie ponosi odpowiedzialności za szkody mogące wynikać z zastosowania zamieszczonych na blogu treści, bez uprzedniej konsultacji i omówienia sprawy z prawnikami Kancelarii. Treść artykułów na blogu wyraża opinie i przekonania ich autorów i nie powinna być poczytywana jako oficjalne stanowisko Kancelarii.
Artykuły zamieszczone na blogu są licencjonowane na zasadzie CC BY, mogą być kopiowane i wykorzystywane pod warunkiem podania ich autorstwa.