UMOWA GRUPOWEJ PRAKTYKI ZAWODOWEJ W ZAWODACH MEDYCZNYCH

Zgodnie z art. 5 ustawy o działalności leczniczej, lekarze, lekarze dentyści, pielęgniarki i położne, fizjoterapeuci i diagności laboratoryjni mogą wykonywać swoje zawody w formie spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej, co ustawa określa mianem "praktyki grupowej". Spółka to rodzaj umowy dwóch lub większej liczby osób, w której zapisane są zasady, w jaki sposób będą wykonywać razem działalność. Wykonywanie działalności razem polega w szczególności na tym, że wspólnicy prowadzą ją pod jedną wspólną nazwą, a także składą się na kapitał początkowy, za pomocą którego spółka będzie wykonywać działalność określoną w umowie spółki. Kapitałem spółki mogą być nie tylko pieniądze, ale także inne przedmioty majątkowe, nieruchomości i ruchomości, a nawet wykonywanie pracy osobiście. To, co może być przedmiotem wkładu majątkowego wspólników do spółki, jakie prawa i obowiązki ma każdy ze wspólników, w tym jaki jest podział zysków między nimi, został określony jako kilka modeli, wzorów, szablonów, standardowych przypadków, które można mniej lub bardziej modyfikować, w tym wprowadzać zapisy wymyślone przez wspólników. Spółka jawna i partnerska wymagają rejestracji przez sąd gospodarczy, wniosek można złożyć także przez internet. 

Praktyka grupowa polega na prowadzeniu jednej z wymienionych spółek, w których wspólnikami są osoby wykonujące zawody medyczne, a ich działalność w ramach spółki co do zasady polega na osobistym udzielaniu świadczeń zdrowotnych pacjentom. Praktyka grupowa nie może być wykonywana w formie innych spółek, niż spółka cywilna, jawna lub partnerska. Działalność lecznicza może być wykonywana także jako innego rodzaju spółka (spółka komandytowa, komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna lub spółka akcyjna), ale wówczas konieczna jest rejestracja podmiotu leczniczego. Praktyka grupowa nie jest wykonywaniem działalności leczniczej. Praktyka grupowa różni się nieco od prowadzenia podmiotu leczniczego, dlatego prawodawca przewidział różne formy organizacyjno-prawne dla każdej z tych dwóch kategorii podmiotów wykonujących działalność leczniczą. 

Podstawą praktyki grupowej jest umowa, która - w zależności od przypadku - może zawierać niemal same postanowienia z wzoru, albo też wymagać dostosowania go branży, w której będzie działać spółka, a tkże do indywidualnej sytuacji wspólników.